حجت بن حسن (15 شعبان 255 ه.ق. در سامرا) امام دوازدهم شیعیان دوازده‌امامی و امام زمان و مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری (امام یازدهم شیعیان) و نرجس خاتون است، به اعتقاد شیعیان وی در 5 سالگی غایب شد  و به امامت رسید. او دو غیبت دارد: غیبت صغری (حدود 70 سال) و غیبت کبری (که هنوز ادامه دارد)بنابر اکثر روایات شیعه، حجت بن حسن در 15 شعبان سال 255 هجری در سپیده‌دم روز جمعه در شهر سامرا واقع در عراق امروزی، دیده به جهان گشود. شیعیان زادروز او را که «نیمه? شعبان» خوانده می‌شود، جشن می‌گیرند.اختلاف در زادروز وی بین سال‌های 254 یا 255 یا 256یا257یا 258هجری قمری در 8 شعبان، 23 رمضان یا 19 ربیع‌الاول است. بعضی این اختلافات ازجمله در تاریخ تولد را بدلیل وجود حالت تقیه درآن سالهامی‌دانند که اطلاعات تفصیلی مربوط به وی، تاریخ تولد و حتی نام او تا سالها از عامه مردم مخفی نگه داشته می‌شد.[8]در آن زمان، جعفربن علی، برادر حسن بن علی عسکری، اعلام کرد که برادرش هیچ‌گاه فرزندی نداشته‌است و وی جانشین برادر است؛ ولی به اعتقاد شیعیان،جعفر بن علی ویژگی‌های امامت را نداشت و هنگام نماز گزاردن بر بدن امام، فرزندش حجت بن الحسن بر او نماز گزارد و شک را از شیعیان برداشت.

منبع:http://monji1.javanblog.ir