ندیدم شهی در دل آرایی تو

به قربان اخلاق مولایی تو

تو خورشیدی و ذره پرورترینی

فدای سجایای زهرایی تو

نداری به کویت زمن بی نواتر

ندیدم کریمی به طاهایی تو

نداری گدایی به رسوایی من

ندیدم نگاری به زیبایی تو

نداری مریضی به بدحالی من

ندیدم دمی چون مسیحایی تو

نداری غلامی به تنهایی من

ندیدم غریبی به تنهایی تو

نداری اسیری به شیدایی من

ندیدم کسی را به آقایی تو

امید غریبان تنها کجایی؟

چراغ سر قبر زهرا کجایی؟

تجلی طاها

گل اشک مولا

دل آشفته داغ آن کوچه غم

گرفتار گودال خونین

دل افکار غم های زینب

سیه پوش قاسم

عزادار اکبر

گل باغ لیلا

پریشان دست علم گیر سقا

نفس های سجاد

نواهای باقر

دعاهای صادق

کس بی کسی های شب های کاظم

حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه

تمنای هادی

عزیز دل عسکری

پس نگارا بفرما کجایی؟ کجایی؟ کجایی؟

دلم جز هوایت هوایی ندارد

لبم غیر نامت نوایی ندارد

وضو و اذان و نماز وقنوتم

بدون ولایت صفایی ندارد

دلی که نشد خانه یاس نرگس

خراب است و ویران ، بهایی ندارد

بیا تا جوانم بده رخ نشانم

بیا تا جوانم بده رخ نشانم

که این زندگانی وفایی ندارد

که این زندگانی وفایی ندارد

به‌چه دلیل امام زمان(عج) از نظرها پنهان هستند و آیا در زمان غیبت کسى مى‌تواند با آن حضرت ارتباط داشته باشد؟

پاسخ: بیان علت حقیقى و اصلى غیبت امام زمان عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف، امرى دشوار و شاید دور از دسترس باشد. درباره غیبت

مى‌توان، هم نگاه تاریخى داشت و هم نگاه روایى:

نگاه تاریخى:

وقتى به تاریخ صدر اسلام و حتى قبل از آن مى‌نگریم، به خوبى مى‌‌بینیم که جبهه کفر و باطل براى مقابله با جبهه حق و نابودى آن، از هیچ

اقدامى فروگذارى نکرده و در این راه حتى ازکشتن پیشوایان دین نیز ابایى نداشته است. آنان به خوبى مى‌دانستند ادامه حکومت دنیایى و

سیطره بر مردم و کسب منافع نامشروع، زمانى امکان‌پذیر خواهد بود که پیشوایان دین و هادیان حق را از سر راه خود بردارند؛ لذا شهادت ائمه

علیهم‌السلام در دستور کار خلفاى جور قرار گرفت. آنچه وحشت واضطراب حاکمان خودکامه را بیشتر مى‌کرد، وعده ظهور حضرت مهدى

عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف به عنوان منجى و مصلح بود. از این روخلفاى معاصر امام حسن عسکرى علیه‌السلام، ایشان را به شدت تحت نظر

داشتند تا وقتى فرزند ایشان به دنیا مى‌آید، او را درهمان ابتداى زندگى به شهادت برسانند. بنابراین، بسیار طبیعى است که خداوند آخرین

حجت خود را در پرده غیبت قرار دهد تا جان او حفظ شود و در موعدمقرر و زمانى که مردم آمادگى ظهورداشتند، ظهور کرده و جهان را پر از عدل

و داد نماید.

نگاه روایى:

در روایات به علت و حکمت‌هاى متعددى اشاره شده است؛ از جمله:

الف. غیبت، سرّى از اسرار الهى: پیامبراکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: «ان هذا الامر من امر اللّه و سرّ من سرّ اللّه» ؛ «این امر الهى و

سرّى از اسرار خداوند است». (بحارالانوار ، ج 51، ص73). امیرمؤمنان علیه‌السلام فرمودند:«زمین از حجت خدا خالى نمى‌ماند، ولى خداوند به

دلیل ستم‌پیشه بودن و زیاده‌روى انسان‌ها، آنان را از وجود [‌ظاهرى] حجت خود محروم مى‌سازد»

ب. آزمایش مردم: امام على علیه‌السلام فرمودند: «به خدا قسم، من و دو فرزندم شهید مى‌شویم. خداوند در آخرالزمان مردى از فرزندانم را به

خون‌خواهى ما برخواهد انگیخت و اومدتى غایب مى‌شود تا مردم آزمایش شوند و گمراهان جدا گردند تا جایى که افراد نادان مى‌گویند: خداوند

دیگر به آل محمد کارى ندارد!» (غیبت نعمانى، ب10).

ج. ستم‌پیشه بودن انسان‌ها: امیرمؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «زمین از حجت خداخالى نمى‌ماند، ولى خداوند به دلیل

ستم‌پیشه بودن و زیاده‌روى انسان‌ها، آنان را از وجود [‌ظاهرى] حجت خود محروم مى‌سازد» (غیبت نعمانى، ب10).

منبع:http://www.tebyan.net

حجت بن حسن (15 شعبان 255 ه.ق. در سامرا) امام دوازدهم شیعیان دوازده‌امامی و امام زمان و مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری (امام یازدهم شیعیان) و نرجس خاتون است، به اعتقاد شیعیان وی در 5 سالگی غایب شد  و به امامت رسید. او دو غیبت دارد: غیبت صغری (حدود 70 سال) و غیبت کبری (که هنوز ادامه دارد)بنابر اکثر روایات شیعه، حجت بن حسن در 15 شعبان سال 255 هجری در سپیده‌دم روز جمعه در شهر سامرا واقع در عراق امروزی، دیده به جهان گشود. شیعیان زادروز او را که «نیمه? شعبان» خوانده می‌شود، جشن می‌گیرند.اختلاف در زادروز وی بین سال‌های 254 یا 255 یا 256یا257یا 258هجری قمری در 8 شعبان، 23 رمضان یا 19 ربیع‌الاول است. بعضی این اختلافات ازجمله در تاریخ تولد را بدلیل وجود حالت تقیه درآن سالهامی‌دانند که اطلاعات تفصیلی مربوط به وی، تاریخ تولد و حتی نام او تا سالها از عامه مردم مخفی نگه داشته می‌شد.[8]در آن زمان، جعفربن علی، برادر حسن بن علی عسکری، اعلام کرد که برادرش هیچ‌گاه فرزندی نداشته‌است و وی جانشین برادر است؛ ولی به اعتقاد شیعیان،جعفر بن علی ویژگی‌های امامت را نداشت و هنگام نماز گزاردن بر بدن امام، فرزندش حجت بن الحسن بر او نماز گزارد و شک را از شیعیان برداشت.

منبع:http://monji1.javanblog.ir